تحلیل و بررسی و اهمیت آموزش هنرهای تجسمی درمقطع ابتدایی در مدارس راضیه بهار علوم اجتماعی / پژوهشگری لیسانس آموزش ابتدایی دانشگاه پیام نور گچساران ( دوگنبدان )

آموزش هنرهای تجسمی در مقطع ابتدایی یکی از مهم ترین و حیاتی ترین جنبه های تربیت فرهنگی و اجتماعی دانش آموزان به شمار می آید. در این مرحله حساس از زندگی آموزشی، کودکان به طور طبیعی تمایل دارند تا با محیط اطراف خود ارتباط برقرار کنند و احساسات و افکار خود را بیان نمایند. هنرهای تجسمی به عنوان یک زبان جهانی، ابزاری موثر برای بیان خلاقیت و فردیت کودکان فراهم می کند. این هنرها نه تنها به تقویت مهارت های فنی کمک می کنند، بلکه به دانش آموزان امکان می دهند تا احساسات خود را به شیوه ای بصری ابراز کنند و از این طریق اعتماد به نفس و خودباوری آنها افزایش یابد (مهدوی و همکاران، ۱۳۹۹). تحقیقات نشان می دهند که آموزش هنرهای تجسمی می تواند به رشد توانایی های شناختی، عاطفی و اجتماعی دانش آموزان کمک کند. در واقع، هنر به کودکان یاد می دهد که چگونه به تفکر انتقادی بپردازند، مساله ها را از زوایای مختلف بررسی کنند و در نهایت راه حل های خلاقانه ای ارائه دهند (رضایی، ۱۴۰۰). این نوع تفکر در دنیای پیچیده امروزی، به ویژه در مواجهه با چالش های روزافزون اجتماعی و اقتصادی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

کلیدواژه ها:

هنرهای تجسمی ، ابتدایی ، دانش آموز ، مدارس ، تفکر