تحلیل و بررسی کارکردهای انجمن اولیا و مربیان در بهبود و تحول در مدرسه

مشارکت والدین در مدارس مخصوصا سال‍های نخست کودکی در برقراری ارتباط متقابل بین خانواده‍ها و مدرسه موثر است و موجب برقراری ارتباط با اجتماع بزرگ‍تر می‍شود. خانواده به دلیل نقش تربیتی و فرهنگی خود در پرورش انسان‍های متفکر، آگاه و بالنده نقش بسیار موثری می‍توان ایفا کند. در ایران همکاری خانه و مدرسه در قالب انجمن در سال ۱۳۲۶ آغاز شد. در آن سال شورای عالی فرهنگ، تشکیل این انجمن‍ها را در همه آموزشگاه‍ها و شرح وظایف آنها را تصویب کرد. در سال ۱۳۴۶ شمسی انجمن اولیا و مربیان ایران تاسیس شد و به ثبت رسید. اگر ابعاد این نهاد یعنی خانواده و انجمن به درستی تحلیل شود معلوم می‍گردد که سلامت و پویایی جامعه به سلامت و پویایی خانواده ارتباط دارد. بین دو مقوله خانواده و توسعه رابطه تنگاتنگ وجود دارد. مشارکت والدین به ویژه مادر از اهیمت خاصی برخوردار است و در عین حال نقش پدران را نیز مهم می‍دانست. هر چند این گام مثبتی در جهت مشارکت والدین بود، اما موانع بسیاری در توسعه‍ی مشارکت آنان وجود داشت. که بعد‍ها به صورت اجباری همکاری مربیان با خانواده‍ها در مدارس صورت گرفت و تاکید زیادی به این رابطه شد. والدینی که در فعالیت‍هایشان در محیط خانه و در مراقبت از فرزندان نارسایی‍ها به چشم می‍خورد که بر رشد و تحول کودک تاثیرگذار بود. به این موضوع در گزارش هادود(۱۹۳۱) اشاره شده است که بر مبنای گفتگو معلمان با والدین بر بهداشت و سلامت فرزند تاکید شده است، که والدین هیچ اطلاعی درباره‍ی بهداشت و سلامت فرزندانشان نمی‍داند. خانواده اولین و مهم ترین نهاد اجتماعی است که در جامعه پذیری و تربیت اجتماعی فرزندان نقش اساسی ایفا می کند و درباره اهمیت و ضرورت نهاد خانواده در جوامع، متفکران و اندیشمندان، مباحث و موضوعات گوناگونی را مطرح کرده و هر کدام از زاویه خاص به آن نگریسته اند و در میان همه سازمان ها و نهادهای اجتماعی، خانواده از جایگاه و مرتبه خاصی برخوردار است و به عنوان عامل اصلی القای ارزش ها و هنجارها شناخته شده که در رشد و تکامل شخصیت فرزندان تاثیرات عمده ای دارند (مدرسه هوشمند، ۱۳۹۴: ۴۸).

کلیدواژه ها:

فرزندان ، بهداشت ، انجمن ، دانش آموز ، اولیا و مربیان ، تحول مدرسه ، والدین