نقش مدارس در شناسایی و بهبود استفاده از ظرفیت های ذهنی دانش آموزان

هدف این تحقیق بررسی نقش مدارس در شناسایی و بهبود استفاده از ظرفیت های ذهنی دانش آموزان است. با توجه به اهمیت شناسایی استعدادها و توانمندی های شناختی در دانش آموزان، مدارس می توانند به عنوان بستری موثر برای رشد و توسعه این ظرفیت ها عمل کنند. تحقیق حاضر به روش کیفی و توصیفی با استفاده از منابع معتبر کتابخانه ای انجام شده است. در این مطالعه، تلاش شده تا از تحلیل های نظری و تجربی در زمینه های مختلف آموزشی و تربیتی برای بررسی نحوه تاثیر مدارس بر شناسایی و پرورش ظرفیت های ذهنی دانش آموزان استفاده شود. در این راستا، تاکید ویژه ای بر طراحی برنامه های درسی متناسب با توانمندی های شناختی، استفاده از روش های تدریس فعال و یادگیری مشارکتی و نیز تقویت مهارت های تفکر انتقادی و حل مسئله صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهند که مدارس با به کارگیری روش های تدریس فعال، برگزاری فعالیت های فوق برنامه و توجه به نیازهای فردی دانش آموزان می توانند به بهبود و تقویت ظرفیت های ذهنی آن ها کمک کنند. همچنین، شناسایی استعدادهای مختلف و ارائه فرصت های متناسب برای رشد این استعدادها از جمله نقش های کلیدی مدارس در این زمینه به شمار می رود. نتایج این تحقیق تاکید می کند که مدارس باید به عنوان محیط هایی پویا و خلاق در جهت شناسایی، پرورش و بهره برداری از ظرفیت های ذهنی دانش آموزان عمل کنند تا دانش آموزان بتوانند به بالاترین سطح از توانمندی های خود دست یابند. در نهایت، این تحقیق پیشنهاد می کند که مدارس با استفاده از برنامه های جامع و کاربردی به توسعه ظرفیت های ذهنی دانش آموزان بپردازند.

کلیدواژه ها:

مدارس ، ظرفیت های ذهنی ، شناسایی استعدادها ، روش های تدریس فعال