بررسی تاثیر هوش هیجانی مدیران بر تعاملات و عملکرد کارکنان آموزشی

هوش هیجانی به عنوان توانایی تشخیص، درک، و مدیریت احساسات خود و دیگران تعریف می شود و در محیط های کاری، به ویژه در حوزه آموزش، نقش حیاتی ایفا می کند. این مقاله به بررسی تاثیر هوش هیجانی مدیران بر تعاملات و عملکرد کارکنان آموزشی می پردازد. مطالعه حاضر با استفاده از روش های کمی و کیفی و جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه و مصاحبه با مدیران و معلمان، سعی دارد تاثیرات مثبت هوش هیجانی مدیران را بر جو آموزشی و تعاملات بین فردی در محیط کار تحلیل کند. نتایج نشان می دهد که مدیرانی با سطح بالای هوش هیجانی قادرند ارتباطات بهتری با کارکنان خود برقرار کنند، و این ارتباطات به افزایش رضایت شغلی و عملکرد بالاتر در میان کارکنان آموزشی منجر می شود. همچنین، وجود هوش هیجانی در میان مدیران به بهبود قابلیت حل مسائل و تصمیم گیری های موثر در محیط آموزشی کمک می کند. در شرایطی که تعاملات مثبت، سطح بالای اعتماد و همدلی میان اعضای تیم آموزشی را به دنبال دارد، می توان انتظار داشت که این عوامل بر اختلالات کاری و استرس های شغلی نیز تاثیر مثبت بگذارد. نتایج این تحقیق پیشنهاد می کند که برای به حداکثر رساندن عملکرد آموزشی، برنامه های آموزشی هوش هیجانی برای مدیران آموزشی ضروری است. در نهایت، این مطالعه بر اهمیت توسعه هوش هیجانی در رهبری های آموزشی تاکید دارد و نشان می دهد که مدیران با هوش هیجانی بالا، نه تنها محیطی مثبت را برای معلمان و دانش آموزان ایجاد می کنند، بلکه به بهبود عملکرد کلی سیستم های آموزشی کمک می نمایند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، مدیر ، عملکرد ، کارکنان آموزشی