بررسی مهارت حل تعارض بین فردی برسلامت روان شناسی دانش آموزان

چکیده مقاله حاضر بررسی مهارت حل تعارض بین فردی برسلامت روان شناسی دانش آموزان می باشد. در این پژوهش سلامت روانشناختی به عنوان متغبر وابسته در نظر گرفته شده است و آموزش مهارت های ارتباطی شامل: آموزش مهارت حل مساله، آموزش مهارت حل تعارض بین فردی و آموزش مهارت جرات ورزی در فرضیه های مختلف به عنوان متغیر مستقل محسوب شده اند. همچنین جنسیت به عنوان متغیر کنترل در نظر گرفته شد. جامعه آماری این تحقیق را دانش آموزان دختر پابه سوم مقطع راهنمایی و پایه سوم مقطع دبیرستان در سال تحصیلی و بهار ۱۴۰۲ تشکیل می دهند. این افراد از لیست دانش آموزانی که به علت مشکلات روانشناختی به مشاورین مدارس مراجعه کرده بودند انتخاب گردیدند و بر اساس گزارش مشاورین مدارس این دانش آموزان دارای انواع مشکلات روانشناختی می باشند. برای انتخاب نمونه ۶۰نفری و ۳۰ نفر از هر مقطع تحصیلی به روش نمونه گیری تصادفی از لیست افراد انتخاب گردید، سپس ۱۵ نفر از هر گروه به طور تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل هر کدام شامل ۳۰ نفر دانش آموز برای اجرای پژوهش آماده شدند. ابزارهایی که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند شامل: آزمون SCL-۹۰-R می باشد. میزان سلامت روانشناختی افراد پس از آموزش مهارت های ارتباطی افزایش یافته و فرضیه اول تحقیق در سطح معنا داری تایید شد.

کلیدواژه ها:

سلامت روان شناسی ، اثر بخش آموزشی ، حل تعارض بین فردی