چگونه توانستم اضطراب دانش آموزم ن.ف را با روش های تلفیقی کاهش دهم؟

یکی از اساسی ترین مشکلات برخی از دانش اموزان داشتن اضطراب می باشد. اضطراب از نظر روان پزشکی یعنی، ناآرامی، هراس و ترس ناخوشایند یا احساس خطر قریب الوقوع که منبع آن قابل شناختن نیست. تظاهرات اضطراب در رفتار کودکان بخصوص در موقعیت هایی چون امتحان، نقاشی کردن، بازی، محبت کردن در جمع، ماندن در مدرسه را می توان مشاهده و سنجش کرد. اتفاقا در سال تحصیلی اخیر خود من با چنین شرایطی در یکی از دانش آموزانم به نام ن.ف نسب مواجه شدم. او در صحبت کردن بین جمع دچار اضطراب می شد. و در کل اصلا آرام و قرار نداشت و در فعالیت های کلاسی نمی توانست پیش قدم شود. این عامل باعث شد که من این مشکل را پی گیری نمایم. و تا حد امکان در رفع آن تلاش کنم. پس از بررسی دریافتم که یکی از مهم ترین علت اضطراب این دانش آموز وابستگی به خانواده و مخصوصا پدر و ترس و هراس از کلاس و مدرسه بود. این امر باعث تشدید اضطراب ن.ف شده بود. اینجانب با استفاده از روش های تلفیقی همچون ایجاد ارتباط با خانواده ی دانش آموز و صحبت کردن با آنان برای کار کردن بیشتر با ن.ف در زمینه درسی، استفاده از دانش آموزان قوی برای همیاری با دانش آموز در یادگیری، استفاده از دانش آموزان دیگر برای مطرح کردن سوالات کلاسی از ن.ف، اجازه ندادن به دانش آموزان دیگر در هنگام پاسخگویی ن.ف به سوالات، اضطراب را در دانش آموز کاهش دهم.

کلیدواژه ها:

دانش آموز ، اضطراب ، روش های تلفیقی ، استرس