اثرمتقابل ژنوتیپ محیط و بررسی پایداری عملکرد شکر در کولتیوارهای نیشکر در مناطق نیشکرکاری خوزستان بوسیله معیارهای پایداری

اثرمتقابل ژنوتیپ x محیط برای عملکرد شکر 26 رقم امیدبخش نیشکر و 4 رقم شاهد (CP69-1062, CP57-614, CP48-103 و NCO310) در سه منطقه نیشکر کاری استان خوزستان (کشت و صنعت های امیرکبیر، امام خمینی و میان آب) و در سه سال زراعی (از 1387 تا 1389) برای مراحل کشت جدید، بازرویی اول و بازرویی دوم مورد ارزیابی قرار گرفت. اثرات سال، مکان، سال x مکان و تیمار در سطح 1% و اثر تیمارx مکان در سطح 5% معنی دار شدند. روش های ریک ، یوکلا، روش رگرسیون ابرهارت و راسل، روش گزینش همزمان و روش SHMM در لیست کلون های پایدار خود کلون 8/29 را بطور مشترک معرفی نمودند. تجزیه براساس روش AMMI نشان داد که ژنوتیپ های شماره 8/23، 1/113، 1/26، 6/60، 6/12 و 6/8 به واسطه اختصاص کمترین اثر متقابل ژنوتیپ x محیط و بالاترین میانگین عملکرد به عنوان پایدارترین ژنوتیپ شناخته شد. با توجه به این که نتایج این روش با نتایج روش ابرهارت و راسل و میانگین رتبه و انحراف معیار آن مشابه بود می توان روش رتبه و ابرهارت و راسل را پس از دو روش AMMI و SHMM به عنوان روش مناسب در این مطالعه پیشنهاد کرد.

کلیدواژه های اثرمتقابل ژنوتیپ محیط و بررسی پایداری عملکرد شکر در کولتیوارهای نیشکر در مناطق نیشکرکاری خوزستان بوسیله معیارهای پایداری:

اثرمتقابل ژنوتیپ x محیط ، مدل AMMI ، مدل SHMM ، رقم امیدبخش ، رقم شاهد