ارتباط بین خودکنترلی و موفقیت تحصیلی در دانش آموزان: رویکردی آموزشی و روان شناختی

خودکنترلی یکی از مهارت های کلیدی در فرایند یادگیری است که تاثیر مستقیمی بر موفقیت تحصیلی دانش آموزان دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خودکنترلی در عملکرد تحصیلی، با استفاده از رویکردی آموزشی و روان شناختی انجام شده است. در این مطالعه، داده ها از طریق پرسشنامه استاندارد جمع آوری شده و جامعه آماری شامل ۴۰۰ دانش آموز مقطع متوسطه از مدارس می باشد. روش تحقیق این پژوهش پیمایشی است و یافته ها با استفاده از تحلیل آماری بررسی شده اند.نتایج نشان می دهد که بین میزان خودکنترلی و موفقیت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ به گونه ای که دانش آموزانی با سطح بالاتر خودکنترلی، از نمرات و عملکرد تحصیلی بهتری برخوردار بوده اند. علاوه بر این، تاثیر خودکنترلی بر میزان تمرکز، مدیریت زمان، و کاهش اضطراب امتحان نیز مورد تایید قرار گرفت. این یافته ها ضرورت توجه به آموزش مهارت های خودکنترلی را برجسته می کند و نشان می دهد که برنامه های آموزشی هدفمند در این زمینه می توانند موجب ارتقای سطح یادگیری و موفقیت تحصیلی دانش آموزان شوند.