بررسی تاثیر ساختار مالکیت بر مدیریت سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس

ساختار مالکیت به عنوان یکی از عوامل کلیدی و بنیادی در تعیین رفتارها و تصمیم گیری های مالی مدیران شرکت ها، نقش بسیار مهمی در فرآیندهای حاکمیت شرکتی و به ویژه مدیریت سود ایفا می کند. مدیریت سود به معنای استفاده از اختیار حسابداری مدیران برای تغییر و تعدیل سود گزارش شده است که می تواند به دلایل مختلف از جمله ارتقاء موقعیت شرکت در بازار سرمایه، تامین منابع مالی و یا دستیابی به اهداف شخصی مدیران انجام شود. این پدیده به دلیل اثرات مخربی که بر شفافیت و کیفیت اطلاعات مالی دارد، موضوعی حیاتی برای سرمایه گذاران، تحلیل گران مالی و نهادهای نظارتی محسوب می شود. با توجه به اهمیت این موضوع، شناخت دقیق رابطه میان ساختار مالکیت و مدیریت سود می تواند به بهبود نظام حاکمیت شرکتی و ارتقاء کیفیت گزارشگری مالی کمک شایانی نماید. مالکیت خانوادگی به عنوان یکی از رایج ترین ساختارهای مالکیتی، به دلیل حضور مستقیم و بلندمدت سهامداران در اداره شرکت، اغلب با نظارت موثرتر و کاهش انگیزه های مدیریت سود همراه است؛ اما در شرایطی که نهادهای نظارتی ضعیف باشند، این نوع مالکیت ممکن است به بستر مناسبی برای سوءاستفاده ها و تعارض منافع تبدیل شود. مالکیت مدیریتی، با ایجاد همسویی منافع میان مدیران و سهامداران، می تواند به افزایش شفافیت و کاهش مدیریت سود کمک کند، هرچند میزان این اثرگذاری بسته به میزان سهامداری مدیران و قدرت نظارتی سایر سهامداران متفاوت است. مالکیت دولتی با توجه به دخالت های سیاسی، پیچیدگی های حکمرانی و ضعف در شفافیت، معمولا با چالش های بیشتری در زمینه کنترل مدیریت سود مواجه است. برای سیاست گذاران، مدیران شرکت ها و سرمایه گذاران بسیار مفید واقع شود، چرا که شناخت بهتر ساختار مالکیت و تاثیر آن بر رفتارهای مدیریتی، امکان اتخاذ تصمیمات بهینه تر و افزایش شفافیت در بازار سرمایه را فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

ساختار مالکیت ، مدیریت ، سود ، شرکت ، بورس