شاه قولی تبریزی و نقش او در ایجاد سبک ساز عثمانی (مطالعه موردی: نقوش کاشی کاری سنت اداسی در توپقاپی سرای)

تبادلات سیاسی  فرهنگی میان دو منطقه ایران و آسیای صغیر، با آغاز قرن دهم هجری و سقوط حکومت تیموری و قدرت یافتن صفویان، مهاجرت نخبگان و انتقال برخی آثار فرهنگی  هنری ایران به تختگاه عثمانیان، به اوج خود رسید. یکی از مهم ترین جریان های هنری عثمانیان که در این دوره شکل گرفت، رواج  سبک ساز در طراحی است که نخست در کاشی کاری های ابنیه مهم آن دوران، همچون توپقاپی سرای، و پس از آن، در انواع هنرهای آن دیار به کار رفت. این تحقیق بر معرفی شاه قولی تبریزی، خالق سبک ساز عثمانی، و جایگاه او در توسعه آن تاکید دارد، و علاوه بر آن، به این پرسش پاسخ خواهد داد که آثار طراحی و نقوش کاشی کاری سنت اداسی در توپقاپی سرای که بر پایه سبک ساز و با نظارت شاه قولی شکل گرفته، بر چه کیفیتی استوار و نمایانگر چه ویژگی هایی است. نتایج کلی پژوهش، نشان می دهد که سبک ساز با ویژگی های خاصی چون برگ های کنگره دار سه تایی خمیده و تیز، برگ های خنجری شکل، انواع گل های ختایی و سیمرغ و اژدها با رنگ های محدود و کم رنگ، به سبک طراحی تیموری، هویت می یابد و برای نخستین بار به دست شاه قولی در کاشی کاری توپقاپی سرای نمایان شده است. این پژوهش در دسته پژوهش های کیفی قرار می گیرد و روش آن تحلیلی   تطبیقی است.

کلیدواژه ها:

هنر عثمانی ، شاه قولی تبریزی ، کاشی کاری ، سبک ساز ، توپقاپی سرای ، سنت اداسی