استفاده از روش های تدریس مبتنی بر یادگیری مبتنی بر بازی در مدارس ابتدایی

مقاله حاضر از نوع توصیفی و از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای است که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر در آمده است. هدف از نگارش این مقاله استفاده از روش های تدریس مبتنی بر یادگیری مبتنی بر بازی در مدارس ابتدایی میباشد. اصطلاحات، ایده ها و مفاهیم جدیدی که هر ساله دانش آموزان و معلمان با آنها روبرو می شوند، دلیلی برای ایجاد روش های آموزشی جدید هستند. درواقع، حقیقت این است که نمی توان یک سبک ثابت و یکنواخت را برای آموزش در پیش گرفت و انتظار داشت که بازدهی آن برای همه دانش آموزان بالا باشد. نکته مهم این است که ایجاد تنوع، امتحان راه حل های مختلف و بررسی نتایج هرکدام از آن ها باعث دستیابی به نتایج بهتر می شود. در کل، هیچ راه حل منحصربه فردی وجود ندارد که فرآیند آموزش- یادگیری را به طول کامل بهبود بخشد. به همین خاطر است که ایده های یادگیری مبتنی بر بازی و گیمیفیکیشن در مراحل آموزش نقش دارند.گنجاندن بازی ها در مسیر یادگیری یا همان یادگیری مبتنی بر بازی، یکی از روش های عالی جهت آموزش می باشد.حفظ انگیزه دانش آموزان از مشکلات اصلی معلمان، والدین و خود دانش آموزان است. نتایج تحقیقات شکل گرفته در این این حوزه نشان می دهد ترکیب بازی با آموزش، تاثیر بسیار خوبی در افزایش انگیزه دانش آموزان دارد.یادگیری مبتنی بر بازی، روشی است که در آن، اصول بازی و ویژگی ها، درون فعالیت های یادگیری قرار می گیرند. اجزای این روش یادگیری شامل سیستم های پاسخ دهی و امتیازدهی می باشند.این نوع بازی ها جهت تقویت انگیزه دانش آموزان به یادگیری استفاده می شوند؛ علاوه بر این، قدرت تفکر و مهارت های حل مسئله را نیز تقویت می کنند. نمونه های دیجیتال و غیر دیجیتال زیادی از این تکنیک وجود دارد که هدف همه آنها، ایجاد یک محیط شبیه سازی شده جهت یادگیری مستقیم دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

بازی ، بازی های آموزشی ، یادگیری ، روش های تدریس.