عدالت آموزشی در بستر رویکردهای نوین تدریس

هدف از انجام این مقاله بررسی عدالت آموزشی در بستر رویکردهای نوین تدریس می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی به نگارش در آمده است. عدالت آموزشی به عنوان یکی از ارکان اساسی نظام تعلیم و تربیت، در راستای تامین فرصت های برابر یادگیری برای همه فراگیران با توجه به تفاوت های فردی، اجتماعی و فرهنگی آنان مطرح است. با تحول در فرآیندهای یاددهی-یادگیری، رویکردهای نوین تدریس همچون یادگیری معکوس، یادگیری مبتنی بر مسئله، یادگیری مشارکتی و فناوری محور، فرصتی فراهم آورده اند تا بستر تحقق عدالت آموزشی بیش از پیش فراهم گردد. این پژوهش به بررسی نقش و تاثیر رویکردهای نوین تدریس در تحقق عدالت آموزشی پرداخته و نشان می دهد که با بهره گیری از این رویکردها، می توان شرایطی فراهم آورد که دانش آموزان با سطوح و سبک های یادگیری متفاوت، در فرآیند یادگیری مشارکت فعال داشته باشند. در نهایت، نتایج حاکی از آن است که رویکردهای نوین، نه تنها موجب ارتقای کیفیت یادگیری می شوند، بلکه با ایجاد محیطی پویا، فراگیر و پاسخگو به نیازهای متنوع فراگیران، گامی موثر در جهت تحقق عدالت آموزشی برمی دارند.

کلیدواژه ها:

عدالت آموزشی ، رویکردهای نوین تدریس ، یادگیری معکوس ، یادگیری مشارکتی ، فرصت های برابر یادگیری ، فناوری در آموزش