برسی وضعیت تحصیلی و عاطفی دانش آموزان دیر آموز

بر اساس نظریه یادگیری اجتماعی بندورا، محیط، رفتار و ویژگی های فردی به طور متقابل بر یکدیگر تاثیر می گذارند و یادگیری نتیجه تعامل این سه عامل است. این اصل علمی تاکید می کند که حمایت اجتماعی و فراهم کردن محیط یادگیری مناسب می تواند عملکرد تحصیلی و عاطفی افراد را بهبود بخشد. دانش آموزان دیرآموز به دلیل ویژگی های شناختی خاص خود، نیازمند مداخلات ویژه ای برای یادگیری موثر و سازگاری عاطفی هستند.هدف کلی این پژوهش بررسی وضعیت تحصیلی و عاطفی دانش آموزان دیرآموز و شناسایی عوامل موثر بر بهبود یادگیری آن ها است. این پژوهش به دنبال ارائه راهکارهایی برای ارتقای کیفیت آموزش و کاهش مشکلات عاطفی این گروه از دانش آموزان است.روش پژوهش بر مبنای مرور سیستماتیک و تحلیل محتوای مطالعات انجام شده بین سال های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۴ طراحی شده است. داده ها از منابع علمی معتبر جمع آوری شده و با استفاده از رویکرد کیفی تحلیل شدند. ابزار پژوهش شامل بررسی مقالات علمی، مصاحبه ها و تحلیل اسنادی بوده است.یافته ها نشان داد که راهکارهایی همچون طراحی برنامه های آموزشی فردی، استفاده از ابزارهای بصری و مشارکت والدین در فرآیند یادگیری می تواند تاثیر مثبت قابل توجهی بر عملکرد تحصیلی و عاطفی دانش آموزان دیرآموز داشته باشد. همچنین، معلمان با بکارگیری روش های تدریس تعاملی و بازخورد مستمر قادر به بهبود قابل توجهی در یادگیری این دانش آموزان بوده اند. کاربردهای این پژوهش در طراحی برنامه های آموزشی انفرادی، سیاست گذاری های آموزشی و توسعه مهارت های معلمان در کلاس های ترکیبی مورد استفاده قرار می گیرد و می تواند به بهبود عدالت آموزشی منجر شود..