چگونه توانستم مشکل بیش فعالی دانش آموز پایه دومم را بهبود ببخشم

اختلال بیش فعالی کم توجهی بیماری شایعی است که بروز آن در مدارس ابتدایی بین ۲ تا ۲۰ درصد می باشد. مبتلایان, در بخش هایی از مغز که با توجه و تمرکز و تنظیم فعالیت های حرکتی مرتبط است, دچار نقص های جزیی اما مشکل زا هستند. مشکل اصلی مبتلایان, ناتوانی در تنظیم رفتار است که موجب بروز مشکلات عدیده در منزل, مدرسه و در ارتباط با همسالان می گردد. این اختلال در زمینه های اقتصادی, شغلی و شخصیتی آثار منفی قابل توجهی بر فرد و اجتماع می گذارد. برای درمان بیش فعالی باید از ترکیب روش های دارویی و غیر دارویی بهره جست. رویکردهای شناختی رفتاری که آموزش والدین و آموزگاران را در بر می گیرد, بخش مهمی از درمان را تشکیل می دهد. این روش ها که شامل آموزش برای شناخت صحیح بیماری و آموزش روش های شناختی رفتاری برای یاری و مدیریت این کودکان است, اثر بسزایی در افزایش کارایی آنها داشته است. ابزار هایی که در این اقدام پژوهی: مشاهده-مصاحبه – مطالعه پرونده – پرس و جو از همکاران نتیجه نهایی این اقدام پژوهی این بود که خداراشاکرم که توانستم با توجه به راه حل هایی که ارائه دادم مشکل این دانش آموز را برطرف کنم.

کلیدواژه ها:

کودکان ، رفتار ، والدین ، مدرسه ، درمان.