کاهش رفتار پرخاشگری دانش آموزم «ملیسا» پایه پنجم ابتدایی دبستان شهید اسماعیل تاجیک سرخنکلاته(۱۴۰۳ ۱۴۰۲)

پرخاشگری رفتاری است که هدف آن آسیب رساندن به خود یا دیگری خواهد بود. رفتار پرخاشگرانه یکی از معضلاتی است که بر نوجوانان به ویژه روند رشد و عملکرد تحصیلی آن ها تاثیر منفی می گذارد ویکی از رایج ترین اعمال خشونت آمیز در سطح جامعه است. پرخاشگری ممکن است بدنی (کتک زدن)، لفظی (فریاد زدن یا رنجاندن کلامی) یا تجاوز به حقوق دیگران (چیزی را به زور گرفتن) باشد. و چون از ناکامی نشات گرفته، ممکن است سرانجام به پرخاشگری منتج شود! در این مورد فرد پس از تلاش بسیار به نتیجه مورد انتظار خود نرسیده و در این صورت ممکن است رفتارهای پرخاشگرانه بروز دهد. این نوع پرخاشگری در بین نوجوانان یکی از دغدغه هایی است که خانواده ها از آن رنج می برند چرا که نگران آینده فرزندشان می باشند. بنابراین یکی از جنبه های حائز اهمیت موضوع پرخاشگری، کنکاش به منظور پی بردن به منشا وعلت پرخاشگری است که در مورد دانش آموزم «ملیسا» صدق می کرد. و چون یکی از وظایف مهم اولیای مدرسه، خصوصا آموزگار بر دانش آموزی که پرخاشگر می باشد، آماده سازی آن جهت زندگی در جامعه بشری و تامین شغلی مناسب است، برخود لازم می دانستم که علت را جویا شده و اقدام پژوهی را انجام دهم.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، خشونت آمیز ، خانواده ، دانش آموز ، مدرسه.