نقش محیط یادگیری ایمن و حمایت گر در شکل گیری عزت نفس کودکان ابتدایی

عزت نفس، هسته اصلی سلامت روان و سازگاری اجتماعی در دوران کودکی است و بنیان های آن در سال های ابتدایی تحصیل، به ویژه در مقطع ابتدایی، شکل می گیرد. محیط یادگیری مدرسه به عنوان یک بستر تعاملی و آموزشی مهم، نقش بسزایی در این فرآیند ایفا می کند. یک محیط یادگیری ایمن و حمایت گر، محیطی است که در آن دانش آموزان احساس امنیت جسمی و روانی داشته باشند، مورد احترام قرار گیرند، فرصت تجربه موفقیت و یادگیری از اشتباهات را داشته باشند و روابط مثبتی با معلمان و همسالان خود برقرار کنند. این مقاله مروری به بررسی نقش حیاتی چنین محیطی در تقویت و شکل دهی مثبت عزت نفس در کودکان دبستانی می پردازد. ما با تکیه بر یافته های پژوهشی موجود، سازوکارهایی را تشریح می کنیم که از طریق آن ها مولفه های مختلف محیط یادگیری، مانند تعاملات معلم-دانش آموز، پویایی های گروه همسالان، ماهیت تکالیف و بازخوردهای دریافتی، و فضای کلی مدرسه، بر ادراک کودک از ارزش و توانایی های خود تاثیر می گذارند. هدف این مرور، ارائه بینش هایی برای متخصصان آموزش و پرورش، والدین و سیاست گذاران است تا اهمیت ایجاد و حفظ محیط هایی را درک کنند که نه تنها رشد شناختی، بلکه رشد عاطفی و اجتماعی سالم، به ویژه شکل گیری عزت نفس قوی را در کودکان ابتدایی تسهیل می کنند. این مقاله تاکید می کند که سرمایه گذاری در ایجاد چنین محیط هایی، سرمایه گذاری در آینده کودکان و جامعه است.

کلیدواژه ها:

عزت نفس ، محیط یادگیری ، حمایت گر ، ایمن ، کودکان ابتدایی