بررسی پراشتهایی در کودکان

روش تحقیق به صورت مروری است. در برخی مراحل رشد مانند دوران جهش رشد در نوجوانی، ممکن است کودکان به دلیل نیازهای تغذیه ای بیشتر، افزایش اشتها را تجربه کنند. استرس، اضطراب، و افسردگی می تواند باعث افزایش اشتها و خوردن احساسی در کودکان شود. دسترسی آسان به غذاهای پرکالری و تشویق به مصرف آنها می تواند منجر به پراشتهایی شود. برخی از شرایط پزشکی مانند دیابت، هایپوتیروئیدیسم، و سندرم پرادر-ویلی ممکن است باعث افزایش اشتها شوند. بر اساس تشخیص آماری انجمن روان پزشکی آمریکا برای مبتلا شدن به پر اشتهایی چهار شرط وجود دارد: ۱- دوره های پرخوری نسبتا بطور فراوان (هفته ای یکبار یا بیشتر) و به مدت حداقل سه ماه روی می دهد. ۲- رفتارهای جبرانی بعد از پرخوری انجام میگیرند تا از افزایش وزن جلوگیری شود مثل استفاده از مسهل یا ادرارآور، خود را به استفراغ وا داشتن و یا با فراوانی کمتر و رژیم غذایی سفت و سخت. ۳- ممکن است از وزن کاسته شود اما این کاهش وزن شدید و معنادار نیست. ۴- فرد به شدت از چاق شدن می ترسد و برای لاغرشدن انگیزه ی بی مهار دارد و ارزش خود را به شدت بر اساس وزن می سنجد.

کلیدواژه ها:

بررسی ، پراشتهایی ، در کودکان