روایت پژوهی دررابطه با راهکارهای کاهش کمرویی دانش آموزان ابتدایی

روابط اجتماعی پایه و اساس زندگی انسان می باشد. دوره کودکی و نوجوانی دورانی است که شخصیت انسان شکل می گیرد؛ پس در این مرحله تاثیر پذیری فرد از همسالان و همکلاسی ها نقش بسزایی در شکل گیری شخصیت او دارد . دوره کودکی و نوجوانی مرحله ای می باشید که دانش آموز معلم را به عنوان الگو و قهرمان خود قرار می دهد در نتیجه معلم می بایست با آموزش مهارت های اجتماعی ،در تقویت مهارت های زندگی ، سبب ارتقا و تکامل شخصیت او شود. مساله ای که در حال حاضر به بررسی آن پرداخته می شود مساله کم رویی و گوشه گیری می باشد .کم رویی از رایج ترین مشکلات بین دانش آموزان مقطع ابتدایی است . منزوی بودن دانش آموز در کلاس درس یا اجتماع مساله مهمی است که باید جدی گرفته شود ؛ زیرا گوشه گیری معضلات بزرگ تحصیلی ،اجتماعی، خانوادگی ، شغلی و... را به ثمر می آورد؛ که معلم به عنوان فردی مهم در شکل گیری آینده دانش آموز می بایست در صدد علت به وجود آمدن این مشکل ،طرح ریزی ، و کمک به دانش آموز برای رفع این مشکل باشد .نتایج کیفی تحقیق نشان نشانگر بوده که راهکارهای ارائه شده نتیجه مثبت داده و موجب بهبود میزان کم رویی دانش آموزان دارای چنین مشکلی شده است. بنابراین کمرویی را میتوان از طریق روشهای درمانی کاهش داد.

کلیدواژه ها:

روابط اجتماعی ، دوره کودک یو نوجوانی ، تاثیر معلم ، گوشه گیری ، کمرویی ، معضلات بزرگ