مدل ساختاری آداب گریزی تحصیلی بر اساس برنامه درسی پنهان با نقش میانجی اشتیاق تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل ساختاری آداب گریزی تحصیلی بر اساس برنامه درسی پنهان با نقش میانجی اشتیاق تحصیلی دانش آموزان شهر مریوان می باشد. تحقیق حاضر از لحاظ هدف (کاربردی) و از نظر ماهیت و روش (توصیفی - پیمایشی) است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول بودند که در سال تحصیلی ۱۴۰۳ تا ۱۴۰۴ در مدارس شهر مریوان مشغول به تحصیل بودند. جهت تعیین حجم نمونه از جدول فرمول کوکران نمونه ای با تعداد ۱۴۸ نفر را به عنوان مشارکت کننده در پژوهش انتخاب شدند. جهت گرآوری داد ها با استفاده از پرسشنامه برنامه درسی پنهان ایمانی و همکاران (QBH)، اشتیاق تحصیلی فردریکز و بلوندفیل (QAE)، آداب گریزی تحصیلی اسپادفورا (AIQ) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS ۲۶ و جهت برازش مدل اندازه گیری از مدل معادلات ساختاری SmartPLS۳ استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که مسیر برنامه درسی با آداب گریزی تحصیلی معنادار نیست اما برنامه درسی با میانجی اشتیاق تحصیلی بر آداب گریزی تحصیلی موثر است. . همچنین همچنین مولفه های برنامه درسی شناختی، حرکتی و رفتاری با نقش میانجی اشتیاق تحصیلی بر اداب گریزی تحصیلی معنادارهستند با توجه به نتایج به دست آمده ضمن توجه به ابعداد برنامه درسی پنهان در سطح مدرسه، والدین باید متغیرهای اشتیاق تحصیلی و آداب گریزی تحصیلی را جدی بگیرند. همچین با توجه به تاثیر غیر مستقیم برنامه درسی بر آداب گریزی با نقش میانجی اشتیاق تحصیلی باید اشتیاق دانش آموزان توسط مدرسه، معلمان و والدین بیشتر مورد توجه قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

اشتیاق تحصیلی ، رفتارهای هنجارگریز تحصیلی ، برنامه درسی ضمنی ، دانش آموزان