بررسی اثربخشی تدریس کاوش محور بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهر مشهد

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی تدریس کاوش محور بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهر مشهد بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، را کلیه دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی در سال ۱۴۰۳-۱۴۰۴ تشکیل دادند. تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزان ناحیه ۲ که دارای علاقمندی بودند انتخاب و وارد طرح شدند که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. این افراد به تصادف در گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش جلسات درمان را دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. در پایان هر دو گروه مجددا به پرسشنامه تحقیق پاسخ دادند (پس آزمون). اطلاعات پس از جمع آوری با نرم افزار SPSS-۲۶ روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تدریس کاوش محور بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهر مشهد موثر است.

کلیدواژه ها:

تدریس ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان ، مشهد