بررسی مقدماتی تاثیر متغیرهای آب و هوایی بر پراکنش سنجاقک امپراتور آبی (Anax imperator) در ایران

در این پژوهش، سنجاقک امپراتور آبی (Anax imperator) به عنوان یک شاخص زیستی مهم کیفیت آب، با استفاده از مدل سازی حداکثر آنتروپی(MaxEnt) بررسی شد. داده های حضور گونه از منابع معتبر گردآوری و ۱۹ متغیر زیست اقلیمی شامل حداکثر متغیرهای آب و هوایی مورد استفاده قرار گرفت. مدل با شاخص عملکرد AUC برابر با ۰/۷۵۹ دقت مناسبی نشان داد. متغیرهای زیست اقلیمی شامل حداکثر دمای ماه های گرم ترین فصل (اتورزمانی)، بارش سردترین فصل، مجموع بارش سالانه و میانگین دمای خشک ترین فصل بیشترین تاثیر را در پراکنش این گونه در ایران نشان دادند. نتایج نشان دهنده زیستگاه های مطلوب در مناطق شمالی، غربی و بخش هایی از شمال غربی کشور بود. پراکنش این گونه با کیفیت آب و ویژگی های اکولوژیکی مرتبط است. حضور این سنجاقک می تواند به عنوان شاخصی قابل اعتماد برای پایش آب های با کیفیت بالا و زیستگاه های حساس در برابر تهدیدات تغییرات اقلیمی و آلودگی های زیست محیطی مورد استفاده قرار گیرد. این مطالعه اهمیت بهره گیری از شاخص های زیستی برای مدیریت پایدار منابع آبی و حفظ تنوع زیستی را برجسته می سازد.

کلیدواژه ها:

سنجاقک امپراتور آبی ، زیست شناسی ، کیفیت آب ، متغیرهای آب و هوایی