روانشناسی مربیگری و آموزش معلمان: ایجاد محیط های یادگیری حمایت کننده در مدارس

مقاله حاضر با هدف تحلیل نقش روان شناسی مربیگری در فرآیند آموزش معلمان و تبیین راهکارهای ایجاد محیط های یادگیری حمایت کننده در مدارس نگاشته شده است. در این راستا، با تکیه بر رویکرد تحلیلی-توصیفی و بهره گیری از منابع کتابخانه ای، به بررسی ابعاد روان شناختی مربیگری، ویژگی های مربیان اثربخش، شرایط تسهیل گر در مدارس، و تاثیر این عوامل بر توانمندسازی حرفه ای و هیجانی معلمان پرداخته شده است. یافته های مقاله نشان می دهد که مربیگری آموزشی، زمانی اثربخش واقع می شود که با اصول روان شناسی مثبت گرا، خودتاملی، حمایت هیجانی و ایجاد فضاهای یادگیری امن و انگیزشی همراه باشد. همچنین، تقویت فرهنگ سازمانی مدرسه، ارتقای شایستگی های ارتباطی مربیان و گسترش شبکه های حمایت حرفه ای، نقش مهمی در افزایش اثربخشی فرآیند مربیگری ایفا می کند. در مجموع، روان شناسی مربیگری می تواند بستری مناسب برای توسعه فردی، رضایت شغلی و کیفیت یاددهی–یادگیری معلمان فراهم کند، مشروط بر آن که در چارچوبی هدفمند، ساختارمند و همدلانه پیاده سازی گردد.

کلیدواژه ها:

روان شناسی مربیگری ، آموزش معلمان ، محیط های حمایت کننده ، توانمندسازی حرفه ای ، یادگیری هیجانی ، فرهنگ مدرسه