نقش مدرسه در تقویت مهارت های زندگی در دانش آموزان دوره ابتدایی

مقاله حاضر به بررسی نقش مدرسه در تقویت مهارت های زندگی در دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد. مهارت های زندگی، مجموعه ای از توانایی ها و رفتارهایی هستند که به فرد کمک می کنند تا به طور موثر با چالش ها و مشکلات زندگی روزمره روبه رو شود. مدارس به عنوان نهادهای آموزشی، نقشی اساسی در ارتقاء این مهارت ها دارند. در این مقاله، به بررسی جنبه های مختلف نقش مدرسه در پرورش مهارت های اجتماعی، حل مسئله، ارتباطات، خودآگاهی، و مسئولیت پذیری پرداخته می شود. روش پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی است که با استفاده از منابع مختلف علمی و پژوهش های موجود در زمینه آموزش ابتدایی، به تحلیل تاثیرات فعالیت های مدرسه ای بر توسعه مهارت های زندگی دانش آموزان پرداخته می شود. در این راستا، از روش های آموزش مهارت های زندگی نظیر آموزش مستقیم، فعالیت های گروهی، بازی های آموزشی، و تعاملات اجتماعی در محیط مدرسه استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهند که مدارس با فراهم کردن فرصت هایی برای تعامل اجتماعی، مشارکت در فعالیت های گروهی، و آموزش مفاهیم مرتبط با مهارت های زندگی، می توانند به شکل چشمگیری مهارت های زندگی دانش آموزان را تقویت کنند. این مهارت ها نه تنها بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان تاثیرگذارند، بلکه در شکل گیری شخصیت، اعتماد به نفس و سلامت روان آنها نیز موثر هستند. روش پژوهش در این مقاله از نوع توصیفی-تحلیلی است که به تحلیل داده های موجود از مقالات علمی، گزارش های پژوهشی و منابع معتبر در حوزه مهارت های زندگی و آموزش ابتدایی پرداخته می شود. این تحقیق بر اساس مطالعه اسناد و بررسی اثرات متدهای مختلف آموزشی بر مهارت های زندگی دانش آموزان استوار است و نمونه گیری در آن لحاظ نشده است.

کلیدواژه ها:

مدرسه ، مهارت های زندگی ، دانش آموزان ابتدایی ، آموزش مهارت های اجتماعی ، حل مسئله ، ارتباطات