بررسی رابطه نگرش معلمان نسبت به کاربرد فناوری های آموزشی در فرایند تدریس و انگیزه تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهر تهران

هدف این پژوهش بررسی رابطه نگرش معلمان نسبت به کاربرد فناوری های آموزشی در فرایند تدریس و انگیزه تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهر تهران است. جامعه ی آماری آن عبارت است از تمام معلمان زن مقطع متوسطه اول تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به تعداد ۱۲۶۸ نفر. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۲۹۶ نفر برآورد شد که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی-همبستگی است. ابزار گردآوری داده ها عبارت است از. پرسشنامه نگرش به فناوری آموزشی یاکووز (۲۰۰۵) با ضریب پایایی ۸۹۵/۰و پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر با ضریب پایایی ۸۷۱/۰ برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در محیط spss استفاده شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد رابطه ی بین نگرش شغلی معلمان و انگیزش درونی ۷۳۹/۰ و با انگیزش بیرونی ۷۱۲/۰ است. همچنین همبستگی کلی مدل برابر با ۸۰۶/۰ می باشد که نشان دهنده ی رابطه ی مثبت و قوی بین متغیرهاست. که نشان می دهد مدل پژوهش به صورت کلی قابل تائید است.

کلیدواژه ها:

نگرش شغلی ، نگرش به فناوری ، انگیزش درونی ، انگیزش درونی