بررسی تاثیر ابزارهای دیجیتال تعاملی بر مشارکت تحصیلی در آموزش زبان انگلیسی در دوره متوسطه

هدف از این مقاله مروری، بررسی تاثیر ابزارهای دیجیتال تعاملی بر مشارکت تحصیلی دانش آموزان در فرآیند آموزش زبان انگلیسی در دوره متوسطه است. با توجه به گسترش روزافزون فناوری در محیط های آموزشی و اهمیت فزاینده زبان انگلیسی به عنوان یک زبان بین المللی، درک چگونگی تاثیر ابزارهای دیجیتال بر تعامل و درگیری دانش آموزان در یادگیری ضروری به نظر می رسد. این مطالعه با مرور ادبیات پژوهشی موجود، به تحلیل نقش ابزارهای مختلف دیجیتال مانند پلتفرم های یادگیری آنلاین، اپلیکیشن های آموزشی، ابزارهای چندرسانه ای، و شبکه های اجتماعی در افزایش یا کاهش سطوح مشارکت تحصیلی می پردازد. مشارکت تحصیلی به عنوان یک سازه چندبعدی شامل ابعاد رفتاری، عاطفی، شناختی و اجتماعی در نظر گرفته می شود. یافته های مرور نشان می دهد که ابزارهای دیجیتال تعاملی می توانند با فراهم آوردن فرصت هایی برای یادگیری فعال، بازخورد فوری، همکاری با همسالان، و دسترسی به منابع متنوع، به طور قابل توجهی مشارکت رفتاری، شناختی و اجتماعی دانش آموزان را افزایش دهند. با این حال، تاثیر این ابزارها بر مشارکت عاطفی ممکن است پیچیده تر باشد و به عواملی مانند طراحی ابزار، حمایت معلم، و ویژگی های فردی دانش آموز بستگی دارد. چالش هایی نظیر حواس پرتی، نابرابری دسترسی، و نیاز به آموزش معلمان نیز در استفاده موثر از این ابزارها شناسایی شده اند. این مقاله با ارائه یک چارچوب تحلیلی، به معلمان، برنامه ریزان درسی و پژوهشگران کمک می کند تا درک عمیق تری از پتانسیل و محدودیت های ابزارهای دیجیتال تعاملی در تقویت مشارکت تحصیلی در آموزش زبان انگلیسی متوسطه داشته باشند و راهبردهای موثری را برای بهینه سازی استفاده از آن ها اتخاذ نمایند. این مرور بر لزوم رویکردی جامع برای ادغام فناوری در آموزش زبان تاکید می کند که هم به جنبه های فنی و هم به جنبه های پداگوژیکی و روانشناختی توجه داشته باشد تا حداکثر تاثیر مثبت بر یادگیری و مشارکت دانش آموزان حاصل شود.

کلیدواژه ها:

ابزارهای دیجیتال ، مشارکت تحصیلی ، آموزش زبان انگلیسی ، دوره متوسطه ، فناوری آموزشی