مروری بر اهمیت برداشت مکانیزه زعفران

زعفران با نام علمی (Crocus sativus L) گیاهی علفی و از خانواده زنبقیان است. زعفران کاربرد ویژه در صنایع داروسازی، آرایشی-بهداشتی و غذایی پیدا کرده است. این کاربردها و همچنین کارایی اقتصادی باالتر آن نسبت به دیگر گیاهان در الگوی کشت، لزوم توجه ویژه به مسائل تولید زعفران را بیش از پیش روشن مینماید. کشت زعفران در مناطق مختلف به سه روش کپهای، ردیفی و درهم صورت می پذیرد. عملکرد زعفران برخالف سایر محصولات، روندی کاهشی داشته است. فرآیند استحصال زعفران از شروع گلدهی تا مصرف شامل سه مرحله مهم برداشت، جداسازی کلاله از گل و خشک شدن کلاله می باشد. در هر سه مرحله توسط دست به وسیله کارگر و نیروی انسانی انجام می شود. از طرفی با توجه به اینکه زعفران در مزرعه کشت می شود، برداشت محصول باید با سرعت انجام گیرد که در صورت بدی آب و هوا از آسیب رسیدن به محصول جلوگیری شود. بازنگری در روش های تولید و مدیریت به زراعی و توسعه فن آوری های نوین آن جهت افزایش و بهبود کمی و کیفی این محصول حائز اهمیت است. یکی از مشکلات عمده زعفران مکانیزه نبودن مراحل مختلف کاشت، ابداع و ساخت دستگاهی مکانیکی، توسط محققین می تواند سطح زیر کشت و تولید زعفران را به صورت قابل ملاحظه ای در مناطق کویری بالا ببرد. توسعه و گسترش برداشت محصولات کشاورزی به صورت مکانیکی و با استفاده از ابزارها و روش های توسعه یافته از نیمه دوم قرن بیستم آغاز شد که این تحول تاثیر مستقیم و قابل توجهی بر میزان تولیدات کشاورزی به همراه داشت.

کلیدواژه ها:

کشاورزی ، زعفران ، برداشت مکانیزه