نشانگرهای مولکولی در اصلاح نباتات زعفران ( Crocus sativus L. )

این مقاله مروری به بررسی کاربرد نشانگرهای مولکولی مختلف در مطالعات ژنتیکی زعفران ( Crocus sativus L ) میپردازد. نشانگرهای متنوعی از جمله RAPD، ISSR، SSR، AFLP، رتروترانسپوزونها، SNP و EST برای ارزیابی تنوع ژنتیکی، روابط فیلوژنتیکی، تاکسونومی و منشا زعفران مورد استفاده قرار گرفتهاند. مرور مطالعات نشان میدهد که تنوع ژنتیکی قابل توجهی در میان گونه های وحشی جنس Crocus وجود دارد، در حالی که نمونههای زعفران زراعی از مناطق جغرافیایی مختلف تنوع ژنتیکی بسیار کمی را نشان میدهند. عالوه بر این، مطالعات مولکولی نشان دادهاند که گونه های C. cartwrightianus، C. almehensis و C. michelsonii از نظر ژنتیکی بیشترین قرابت را با زعفران زراعی دارند و احتمالا اجداد آن محسوب میشوند. این یافته ها بر اهمیت حفاظت از گونه های وحشی به عنوان منابع ژنتیکی ارزشمند برای برنامه های اصلاحی زعفران تاکید میکند.

کلیدواژه ها:

نشانگرهای مولکولی ، تنوع ژنتیکی ، فیلوژنی ، گونه های وحشی زعفران ، اصلاح نباتات