خصوصیات گیاهشناسی، مرفولوژیکی و فنولوژیکی گونه های زعفران وحشی در رویشگاههای مرتعی گلستان

اولین گام در برنامه های به نژادی جهت ایجاد جمعیت های جدید با صفات مطلوب شناخت کامل گونه ها از لحاظ ویژگی های گیاهشناسی و رویشگاهی است، لذا این تحقیق با هدف بررسی خصوصیات گیاه شناسی، مرفولوژیکی و فنولوژیکی دو گونه زعفران وحشی در رویشگاههای مرتعی استان گلستان انجام شد. از طریق مطالعات کتابخانهای، جستجوی اینترنتی سایت های معتبر گیاه شناسی، مصاحبه با افراد محلی اطلاعات موردنیاز جمع آوری شد. با بررسیهای انجام شده مشخص گردید که در استان گلستان دو گونه almehensis Crocus (زعفران آلمهای) و Crocus zubovii (زعفران اولنگی) رویش دارد. زعفران آلمهای تنها زعفران زرد گل ایران بوده و در ارتفاع ۱۹۰۰-۱۶۰۰ متر جمعآوری می گردد. فصل گلدهی آن بهار است. زعفران اولنگی گیاهی دارای گلهای بنفش جذاب و رگبرگ های بنفش تیره می باشد. تمام ۶ گلبرگ با سایز یکنواخت دارای رگبرگ هستند. خامه سه شاخهای بوده که در راس هر شاخه به زیرشاخههایی تقسیم شده و طول بلندتری حال نسبت به بساک ها دارد. فصل گلدهی در پاییز است. این گیاه در ارتفاعات ۲۰۰۰ متر کوه های البرز می روید. با توجه به اینکه جایگاه حفاظتی این دو گونه در طبقه (در بحران انقراض) معرفی شده است، لازم است به این گونه های انحصاری و تک رویشگاهی توجه ویژه ای شود. نتایج این تحقیق میتواند به شناخت آنها بمنظور بررسی قابلیت تولید محصول با کیفیت و جلوگیری از انقراض این دوگونه مهم و حفاظت رویشگاه های آنها کمک نماید. نتایج حاصل همچنین می تواند در برنامه های اصلاح نژاد و به نژادی در جهت تولید جمعیت جدید با خصوصیات زراعی مطلوب کاربرد داشته باشد.

کلیدواژه ها:

زعفران خودرو ، فصل گلدهی ، در بحران انقراض ، مراتع گلستان