ارزیابی تاثیر هوش مصنوعی در کاهش نابرابری های آموزشی در مدارس

در دهه اخیر، هوش مصنوعی(AI) به یکی از عوامل مهم در تحول نظام آموزشی تبدیل شده است. یکی از وعده های کلیدی این فناوری، توانایی آن در کاهش نابرابری های آموزشی از طریق شخصی سازی یادگیری، دسترسی برابر به منابع و بهبود کیفیت آموزش در مناطق محروم است. هدف این مقاله، ارزیابی تاثیر هوش مصنوعی در کاهش شکاف های آموزشی میان دانش آموزان با زمینه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مختلف در مدارس است. با مرور منابع علمی، تحلیل مطالعات موردی، و بررسی کاربردهای مشخص AI در محیط های آموزشی، به این نتیجه می رسیم که فناوری هوش مصنوعی پتانسیل بالایی برای ارتقاء عدالت آموزشی دارد، اگرچه موانعی نظیر عدم دسترسی به زیرساخت ها و دغدغه های اخلاقی نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، عدالت آموزشی ، نابرابری آموزشی ، یادگیری شخصی سازی شده