بررسی نقش محتواهای آموزشی بومی، محلی در فرآیند تدریس و یادگیری دانش آموزان

محتوای آموزشی یکی از مهم ترین ابزارهای آموزشی درتمام نظام های آموزشی است. محتوای آموزشی به مجموعه ای متشکل از انواع فیلم، صوت، عکس و متن گفته می شود که یا ازطریق حضوری درکلاس درس ارائه می شود و یا به صورت مجازی، ازطریق وب سایت ها و صفحات اینترنتی در اختیار دانش آموزان قرارمی گیرد. این محتوا قرار است یک مبحث درسی یا علمی را به دانش آموزان، آموزش دهد وباعث می شود که مقدارآگاهی و درک و سطح سواد فرد نسبت به موضوع مورد تدریس افزایش پیدا کند. پس باید دارای شرایط وویژگی هایی باشد تا بتواند به عنوان یک رسانه ی آموزشی هدف آموزش را به مخاطبان خود انتقال نماید. امروزه تولید محتوای آموزشی به یکی از مهم ترین و اساسی ترین فعالیت ها درمدارس و مراکز علمی تبدیل شده است. دراین مقاله ابتدا تلاش شده است تا تعریف جامعی از محتوا وانواع آن ارائه گردد، سپس با استناد به تحقیات میدانی، تاریخچه ای از طراحی وتولید محتوا بیان می شود و درادامه شرایط طراحی و تدوین یک محتوای مناسب بیان خواهدشد. روش تحقیق میدانی با رویکرد توصیفی و اطلاعات آن از طریق مراجعه به اسناد ومدارک کتابخانه ای، مصاحبه ومشاهده گردآوری شده است. در این تحقیق، ما به شکلی کامل و دقیق به بررسی تولید محتوای آموزشی می پردازیم. از تعریف و ویژگی های آن گرفته تا روش های مختلف تولید و نمونه های موفق این نوع محتوا. هدف ما این است که درک عمیق تری از اهمیت و تکنیک های تولید محتوای آموزشی به دست آوریم و راهنمایی هایی برای کسانی که در این زمینه فعالیت می کنند یا قصد ورود به آن را دارند، ارائه دهیم.

کلیدواژه ها:

محتوای آموزشی ، دانش آموزان ، بومی محلی ، فرایند تدریس و یادگیری