بررسی جایگاه آموزش خلاقیت در پرورش تفکر انتقادی و حل مسئله در نظام آموزش ابتدایی

آموزش خلاقیت در نظام آموزش ابتدایی از اهمیت فراوانی برخوردار است، چراکه می تواند زمینه ساز رشد ابعاد مختلف شناختی، هیجانی، اجتماعی و اخلاقی دانش آموزان شود. در سال های اخیر، توجه به مهارت های نرم نظیر تفکر انتقادی، حل مسئله، خودباوری و اعتماد به نفس در کنار آموزش محتوای علمی، به یکی از دغدغه های اصلی نظام های آموزشی تبدیل شده است. در این میان، خلاقیت به عنوان یکی از مولفه های کلیدی در رشد و تربیت متوازن کودکان نقش بسزایی دارد. پرورش خلاقیت نه تنها باعث افزایش توانایی دانش آموزان در یافتن راه حل های نوآورانه برای مسائل می شود، بلکه آنان را به افرادی خودباور، جسور و با اعتماد به نفس در بیان ایده ها و دیدگاه هایشان تبدیل می کند. این تحقیق به بررسی جایگاه آموزش خلاقیت در پرورش تفکر انتقادی و حل مسئله در دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد و تلاش می کند با بهره گیری از مبانی نظری، مطالعات پیشین و تحلیل شرایط موجود، اهمیت این موضوع را تبیین نماید. هرچه محیط آموزشی از انعطاف پذیری، آزادی عمل، فرصت تجربه و بازخورد مثبت بیشتری برخوردار باشد، امکان رشد خلاقیت و در نتیجه توانایی تحلیل مسائل و تصمیم گیری منطقی در دانش آموزان بیشتر خواهد شد. همچنین، آموزش های خلاقانه تاثیر مستقیمی بر افزایش اعتماد به نفس و شکل گیری هویت شخصی دانش آموزان دارند و آنان را به سمت یادگیری معنادار و مشارکت فعال در فرآیندهای گروهی سوق می دهند. استفاده از مدل های آموزشی مبتنی بر خلاقیت در مدارس ابتدایی، ضمن فراهم سازی زمینه برای شکوفایی استعدادها، می تواند از طریق تقویت مهارت های زندگی، دانش آموزان را برای مواجهه موثر با چالش های فردی و اجتماعی در آینده آماده سازد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، خلاقیت ، پرورش ، تفکر انتقادی ، حل مسئله ، نظام آموزش ابتدایی