تاثیر داستان ها و متون ادبی بر رشد روانی و اجتماعی دانش آموزان

داستان ها و متون ادبی به عنوان ابزارهای آموزشی و تربیتی در فرایند رشد فردی و اجتماعی دانش آموزان اهمیت زیادی دارند. این متون نه تنها به تقویت مهارت های زبانی و شناختی کمک می کنند، بلکه تاثیرات مثبتی بر رشد روانی و اجتماعی دانش آموزان دارند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر داستان ها و متون ادبی بر ابعاد روانی و اجتماعی دانش آموزان، از جمله خودآگاهی، همدلی، اعتماد به نفس، و مهارت های ارتباطی است. نتایج تحقیق نشان می دهند که داستان ها و متون ادبی می توانند با معرفی شخصیت ها و موقعیت های مختلف، درک دانش آموزان از احساسات خود و دیگران را افزایش داده و به بهبود روابط اجتماعی کمک کنند. علاوه بر این، این متون به تقویت مهارت های حل تعارض، همکاری و تعامل اجتماعی دانش آموزان کمک کرده و باعث کاهش اضطراب و استرس می شوند. همچنین، شخصیت های داستانی که با چالش ها مواجه می شوند و موفق به غلبه بر مشکلات می شوند، می توانند اعتماد به نفس دانش آموزان را تقویت کرده و آنها را به مقابله با مشکلات زندگی واقعی خود تشویق کنند. بر اساس نتایج این پژوهش، استفاده از داستان ها و متون ادبی در آموزش دانش آموزان می تواند ابزار موثری برای بهبود وضعیت روانی و اجتماعی آنها باشد.

کلیدواژه ها:

داستان ها ، متون ادبی ، رشد روانی ، رشد اجتماعی ، دانش آموزان ، خودآگاهی ، همدلی ، اعتماد به نفس