چگونه توانستم دانش آموزان متوسطه اول را به درس ریاضی علاقه مند کنم

در این اقدام پژوهی، تلاش شده تا به بررسی و حل یکی از مهم ترین چالش های آموزشی در پایه هفتم متوسطه اول پرداخته شود؛ یعنی کاهش علاقه مندی دانش آموزان به درس ریاضی. این پژوهش در مدرسه ای دولتی واقع در شهرستان اسلامشهر، با وضعیت اقتصادی متوسط رو به پایین خانواده ها و در کلاسی با جمعیتی حدود چهل نفر صورت گرفته است. با آغاز سال تحصیلی و تدریس فصل اول کتاب ریاضی، علائمی از بی علاقگی، بی توجهی و ضعف در مفاهیم پایه مانند ضرب و تقسیم، در میان تعداد زیادی از دانش آموزان مشاهده شد. برخی از دانش آموزان در کلاس مشارکت فعال نداشتند، از انجام تکالیف سر باز می زدند، یا حتی کتاب خود را باز نمی کردند. این بی علاقگی در بسیاری از موارد به رفتارهایی چون گفت وگوهای غیرآموزشی، ترک کلاس و بی تفاوتی نسبت به فعالیت های گروهی و کلاسی منجر شده بود. این روند نگران کننده می توانست به تدریج به سایر دانش آموزان نیز سرایت کند و در نهایت به افت تحصیلی گسترده تری منجر شود. لذا در این پژوهش، نگارنده با بررسی دقیق دلایل این بی انگیزگی و طراحی راهکارهای متنوع و متناسب با شرایط کلاس و امکانات موجود (از جمله استفاده از ویدئو پروژکتور، بازی های آموزشی، یادگیری گروهی، و تشویق های هدفمند)، سعی در ایجاد انگیزه، مشارکت و علاقه مندی دانش آموزان به درس ریاضی داشته است. هدف اصلی، تغییر نگرش دانش آموزان نسبت به ریاضی، ارتقای سطح درک مفاهیم پایه و ایجاد فضای یادگیری فعال و پویا بوده است تا از این طریق، زمینه سازی مناسبی برای موفقیت تحصیلی آینده آن ها فراهم گردد.