ارتباط بین سبک های یادگیری دانش آموزان و رویکردهای آموزشی

امروزه مطالعه در خصوص سبک های یادگیری (دیداری ، شفاهی ، خواندنی_نوشتنی ، حرکتی_چند حسی) به علت کاربردهای تحصیلی ان توجه زیادی را در سراسر جهان به خود جلب کرده است .این پژوهش از این باب حائز اهمیت است که شناسایی سبک های یادگیری هر فرد باعث میشه تا به شخص به ویژه دانش اموز کمک کنیم تا از عهده ی ناتوانی های یادگیری بربیاید.( اذرفر؛۱۸۳۱) ، به عقیده ی کلب سبک شیوه ای برای یادگیری ،شناخت و تفکر است و همچنین به وسیله ان میتوان توانایی های خود را به کار برد ، به همین سبب همانگونه که توانایی فرد در زندگی اهمیت زیادی دارد ،شناخت سبک های یادگیری هم مهم است.( اقاجانی،فرمایی،رجبی؛۱۸۳۱) بسیاری از نظریه پردازان بر این باورند که سبک یادگیری و سبک اموزشی باید با یک دیگر انطباق داشته باشند تا یادگیرندگان به صورت حداکثری به موفقیت دست یابند.(باستابل؛۲۰۰۱) پژوهش گران زیادی به این مسئله پرداختند و نکات علمی را در رابطه با ان مطرح کردند. در ارائه اموزش از دیدگاه سنتی اغلب این فرضیه مطرح است که همه ی یادگیرندگان به شیوه یکسان و مشابه هم یاد میگیرند ، حاکمیت چنین دیدگاهی براموزش و یادگیری وجود موضوع مهم تفاوت ها در سبک های یادگیری را نادیده می گیرند ، سبک یادگیری یک فرد به شکل قابل ملاحظه ای بر شیوه ای که اطلاعات در ضمن تفکر و یادگیری پردازش می شود تاثیر میگذارد . رویکرد استفاده از سبک های یادگیری در اموزش،رویکردی است که بر توجه به تفاوت های فردی در اموزش تاکید میکند. دانش در این زمینه به مدرسان کمک می کند تا با روشی منظم اموزش های متفاوت را در کلاس به کار گیرند.(مایر؛۲۰۱۰)سبک یادگیری را میتوان به عنوان شیوه ای تعریف کرد که افراد اطلاعات و تجربیات تازه را در ذهن خود پردازش می کنند.( سیف؛۱۸۳۲) بعضی افراد باشنیدن یک سخنرانی درباره ی یکموضوع مطلب را به خوبی یاد میگیرند ،برخی با خواندن و برخی با نوشتن یاد می گیرند . سبک های یادگیری از سویی بر اساس تفاوت های فردی و از سوی دیگر تحت تاثیر محیط شکل می گیرند.( همایونی و کدیور؛۱۸۳۱)