بررسی حدیث داوود رقی از امام صادق(ع) در تبیین عرش به معنای علم الهی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 16

فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FRAHL-3-10_004

تاریخ نمایه سازی: 24 اردیبهشت 1404

چکیده مقاله:

«عرش الهی» از مهم ترین مسائلی است که در قرآن کریم، روایات معصومین (ع) و به ویژه در مکتب صادقین (ع) به آن پرداخته شده است. از سوی دیگر مذاهب اسلامی بر مدار مفهوم و مصداق «عرش الهی» چنان دچار اختلاف آراء شده اند که محلی برای تفرقه و تشطط علمی فراهم گردیده است. پیچیدگی مساله زمانی افزون شده است که تمامی آیات مربوط به عرش الهی از متشابهات است. اکنون با چنین آشفتگی که بر سر مساله «عرش الهی» شکل گرفته است، جز بهره گیری از احادیث صحیح و موثق اهل بیت (ع) چاره ای نیست. در این تحقیق بر روایت داوود رقی از امام صادق (ع) در خصوص معنای عرش تاکید شده است. مساله اصلی تحلیل مفهوم عرش الهی است که در این روایت به معنای علم الهی آمده است. در این نوشتار دلایل چنین معنایی با کمک سایر آیات و روایات بررسی شده است. اکنون با شیوه ی تحلیلی که بر منابع کتابخانه ای استوار است به مطالعه معنای عرش الهی پرداخته ایم. نتیجه تحقیق نشان می دهد عرش الهی جسم نیست و حقیقتی مستقل و از جنس حقایق غیبی است. بنابراین در مرتبه عوالم مجردات است و مقام علم خداوند متعال به شمار می رود.

نویسندگان

رضا جمالی

استادیارگروه معارف اسلامی، دانشگاه خلیج فارس،بوشهر، ایران

رضا نجفی

استادیارگروه معارف اسلامی، دانشگاه خلیج فارس،بوشهر، ایران