حاکمیت مردم در اسلام و قانون اساسی: الگویی نوظهور یا چالشی بنیادین؟

مقاله حاضر به بررسی جایگاه مردم در ساختار سیاسی جمهوری اسلامی ایران می پردازد و تلاش می کند نشان دهد که قانون اساسی چگونه سازوکاری فراهم کرده است که در آن مشارکت مردم با مبانی دینی هماهنگ شود. در ابتدا، مفهوم حاکمیت در اندیشه سیاسی غرب و اسلام مورد بررسی قرار می گیرد، سپس شاخص های دموکراسی مانند قانون، مشارکت، انتخابات و نظارت تبیین می شوند. در ادامه نیز، اصول قانون اساسی درباره نقش مردم تحلیل شده است. نتیجه این بررسی نشان می دهد که نظام جمهوری اسلامی ایران، مدلی ترکیبی به نام مردم سالاری دینی ارائه کرده که در آن، مردم در چارچوب آموزه های اسلامی در سرنوشت سیاسی خود نقش دارند.

کلیدواژه ها:

حاکمیت مردم ، مردم سالاری دینی ، دموکراسی ، ولایت فقیه ، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.