رابطه سبک های فرزندپروری با پیشرفت تحصیلی

در عصر حاضر تعلیم و تربیت بخش مهمی از زندگی افراد را تشکیل می دهد. کمیت و کیفیت تعلیم و تربیت دانش آموزان متاثر از عوامل مختلفی در خانواده و مدرسه استشیوه های فرزندپروری، روش هایی است که والدین برای تربیت فرزندان خود به کار می گیرند. و بیانگر نگرش هایی است که آن ها نسبت به فرزندان خود دارند هم چنین شامل معیارها و قوانین است. که برای فرزندان خویش وضع می کنند ولی باید پذیرفت که رفتارهای فرزندپروری به واسطه فرهنگ، نژاد، قوانین و گروههای اقتصادی تغییر می کند.به همین جهت می توان گفت که خانواده نقش مهمی را در بهداشت روانی فرزندان ایفا می کند و با شیوه های تربیتی نامناسب، رفتارهای نامناسب را از قبیل پرخاشگری و غیره را به وجود آورند.کنترل والدین آن دسته از رفتارهای والدین را شامل می شود که در خدمت جامعه پذیری (فرایند انتقال ارزش های اجتماعی از والدین به فرزندان) کودک قرار دارد. این امر به صورت توانایی والدین دراعمال رهنمود، ثبات، توانایی تحمل رفتارهای نامطلوب (برای مثال فریاد کشیدن، بهانه جویی، گریه و …) و استفاده از مشوق ها و تقویت ها، نمود دارد. محبت نیز شامل صمیمیت، علاقه، مهربانی و عاطفه والدین می باشد روش تحقیق از نوع تحلیلی و توصیفی و بررسی پژوهش ها و منابع بین المللی بوده است. نتایج مطالعات نشان داد که سبک فرزندپروری سهل گیرانه و سبک فرزندپروری مستبدانه والدین اثر کاهشی (معکوس ) و معناداری بر پیشرفت تحصیلی و انگیرشش تحصیلی دانش آموزان دارد، همچنین سبک فرزندپروری مقتدرانه اثر افزایشی (مستقیم ) و معنادار بر پیشرفت تحصیلی و خودپنداره مثبت تحصیلی دانش آموزان دارد. با عنایت به نتایج حاصل می توان بیان داشت که آموزش سبک فرزندپروری مقتدرانه به والدین از سوی نهادهای آموزشی و مدارس می تواند بر کیفیت پیشرفت تحصیلی دانش آموزان اثربخش باشد.

کلیدواژه ها:

خانواده ، فرزتدپروری ، پیشرفت تحصیلی ، بهداشت روانی ، انتقال ارزش های اجتماعی