بازآفرینی یادگیری در مدرسه با تکیه بر برنامه ریزی درسی پویا: مسیر پرورش تفکر انتقادی و خلاقیت در دانش آموزان

رشد و تعالی ذهنی دانش آموزان در دنیای امروز، نیازمند بیش از آموزش محفوظات و تکرار مفاهیم است؛ بلکه مستلزم شکل گیری فضاهایی برای اندیشه ورزی، تحلیل، پرسش گری و خلق ایده های نو است. برنامه ریزی درسی، اگر با نگرش پویای تربیتی انجام شود، می تواند به بستری برای تحقق این اهداف تبدیل گردد. پژوهش حاضر با روش کیفی و مبتنی بر تحلیل اسنادی، به بررسی ابعاد مختلف برنامه ریزی درسی در پرورش مهارت های تفکر انتقادی و خلاقیت می پردازد. نتایج نشان می دهد که عناصر موثری چون محتوای چندوجهی، مشارکت فعال یادگیرندگان در فرایند یادگیری، روش های آموزشی چالشی و ارزشیابی های فرآیندی، می توانند ذهن دانش آموزان را به سوی تحلیل و آفرینش سوق دهند. همچنین تاکید می شود که این رویکرد تنها زمانی موفق خواهد بود که برنامه درسی به مثابه فرآیندی یادگیرنده محور و منعطف طراحی گردد. نوشتار حاضر در پی آن است که چارچوبی نظری برای بازنگری در طراحی برنامه درسی ارائه دهد که بتواند آموزش را به تربیت خلاق و تحلیل گر تبدیل کند.واژگان کلیدی: برنامه ریزی پویا – یادگیری عمیق – مهارت های شناختی – خلاقیت در آموزش