سرمایه روان شناختی معلمان به مثابه نیروی محرک اثربخشی آموزشی: واکاوی یک رابطه انسانی در مدرسه

در بستر نظام آموزشی، نقش معلمان فراتر از انتقال صرف دانش است و به کیفیت ارتباطات، انگیزه درونی و ظرفیت روان شناختی آن ها برای رویارویی با چالش ها گره خورده است. سرمایه روان شناختی، که ترکیبی از امید، خودکارآمدی، خوش بینی و تاب آوری است، می تواند عاملی اثرگذار در افزایش اثربخشی آموزشی معلمان باشد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سرمایه روان شناختی و اثربخشی آموزشی معلمان ابتدایی انجام شده است. روش مطالعه توصیفی-همبستگی بود و داده ها از طریق دو پرسشنامه معتبر جمع آوری گردید. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که سطح بالاتر سرمایه روان شناختی با میزان بیشتر اثربخشی آموزشی رابطه مستقیم و معناداری دارد و مولفه های امید و خودکارآمدی در پیش بینی این اثربخشی نقش برجسته تری دارند. یافته ها نشان دهنده آن است که توجه به ابعاد روان شناختی معلمان و تقویت آن ها می تواند زمینه ساز ایجاد کلاس های پویا، تعامل محور و یادگیری محور شود. بر همین اساس، طراحی مداخلات توانمندساز مبتنی بر روان شناسی مثبت گرا باید به عنوان بخشی از سیاست های توسعه منابع انسانی در آموزش وپرورش مورد توجه قرار گیرد.واژگان کلیدی: سرمایه روان شناختی – معلمان – واکاوی رابطه انسانی