ارائه الگوی ساختاری شکفتگی بر مبنای جو عاطفی خانواده

خانواده در اسلام به عنوان بنیادیترین نهاد اجتماعی و محیطی عاطفی و اخلاقی شناخته می شود که نقش بسزایی در شکل گیری شخصیت و رفتار افراد دارد. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی ساختاری شکفتگی بر مبنای جو عاطفی خانواده با توجه به نقش میانجیگر معنای زندگی در طلب حوزه علمیه قم انجام شد تا به بررسی روابط بین این متغیرها از طریق روش معادلات ساختاری بپردازد. این پژوهش از نوع کاربردی بوده و هدف آن ارائه الگوی مفهومی برای درک بهتر روابط بین متغیرها است. جامعه آماری شامل کلیه طلب حوزه علمیه قم می باشد که در زمان اجرای تحقیق در یکی از حوزه های علمیه شهر قم به تحصیل مشغول بوده و تعداد آنها ۴۶۵ نفر گزارش شده است (N=۴۶۵). براساس جدول کرجسی-مورگان تعداد ۲۱۱ نمونه به صورت تصادفی در دسترس جمع آوری شد (n=۲۱۱). ابزار مورداستفاده جهت گردآوری داده ها، شامل پرسش های جمعیت شناختی و سه پرسشنامه ی استاندارد جو عاطفی خانواده آلفرد بی هیلبرن (۱۹۶۴)، مقیاس شکفتگی دینر و همکاران (۲۰۰۸) و مقیاس معنای زندگی استگر (۲۰۱۰) بود. برای تحلیل داده ها از آزمون های برازش منحنی به وسیله معادلات ساختاری و تحت نرم افزار AMOS استفاده شد. یافته های پژوهشی نشان داد که جو عاطفی خانواده اثر علی و مستقیم بر شکفتگی دارد. معنای زندگی اثر علی و مستقیم بر شکفتگی دارد. جو عاطفی خانواده با میانجیگری معنای زندگی بر شکفتگی اثر علی و غیرمستقیم دارد. اما جو عاطفی خانواده اثر علی و مستقیم بر معنای زندگی ندارد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که جو عاطفی مثبت خانواده از طریق تقویت معنای زندگی، تاثیر قابل توجهی بر شکوفایی طلب حوزه علمیه قم دارد و این ارتباط می تواند به بهبود کیفیت زندگی و ارتقاء ارزش های انسانی کمک کند. نتایج مکتسبه می تواند به عنوان منبعی معتبر برای تحقیقات آینده و برنامه ریزی های آموزشی و اجتماعی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شکفتگی ، جو عاطفی خانواده ، معنای زندگی ، زندگی طالب