پیشبینی افکار خودکشی براساس هیجان خواهی و پرخاشگری در دانشجویان

این پژوهش با هدف پیشبینی افکار خودکشی براساس هیجان خواهی و پرخاشگری در دانشجویان انجام شد. پژوهش توصیفی-مقطعی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان روانشناسی مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزآباد در سال ۱۴۰۳ بود که با نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۵۰ نفر انتخاب شدند و به ابزارهای خودگزارش دهی شامل پرسشنامه افکار خودکشی بک (۱۹۹۱)، هیجان خواهی زاکرمن و نییب (۱۹۸۰) و پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با SPSS نسخه ۲۶ انجام شد. نتایج نشان داد که بین هیجان خواهی و هر یک از مولفه های آن با افکار خودکشی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (P < ۰.۰۵). همچنین، نتایج نشان داد که رابطه بین پرخاشگری و هر یک از مولفه های آن با افکار خودکشی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (P < ۰.۰۵). تحلیل رگرسیون به شیوه همزمان نیز نشان داد که ۳۴ درصد واریانس افکار خودکشی براساس متغیرهای پیشبین قابل تبیین بوده است.

کلیدواژه ها:

افکار خودکشی ، هیجان خواهی ، پرخاشگری ، دانشجو