پیش بینی قلدری آموزشگاهی بر اساس خودکنترل ی، علاقه اجتماعی و توانایی همدلی با نقش تعدی ل کننده مطلوبی ت اجتماعی

تعارض میان همسالان پدیدهای طبیعی بوده و ضرورتا چیز بدی نیست؛ اما اگر کنترل نشود منجر به رفتاری نامطلوب و خشن به نام قلدری میشود که پدیده ای رایج و مخرب در دوران تحصیل محسوب میشود. شناخت عوامل موثر بر قلدری میتواند بر کنترل این پدیده کمک کند. هدف کلی این پژوهش پیشبینی قلدری آموزشگاهی بر اساس خودکنترلی، علاقه اجتماعی و توانایی همدلی با نقش تعدیلکننده مطلوبیت اجتماعی بود که از لحاظ هدف از نوع پژوهشها بنیادین و از لحاظ جمع آوری دادهها از نوع توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه دوم شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۲۰۴۱- ۱۰۴۱ بود که تعداد ۱۹۶ نفر از طریق نمونهگیری چندمرحله ای انتخاب شدند. جهت گردآوری دادهها از مقیاس قلدری آموزشگاهی ایلی نویز، مقیاس خودکنترلی تانگتی و همکاران، مقیاس علاقه اجتماعی سلیمان و همکاران، مقیاس همدلی آلبیرو و همکاران و مقیاس مطلوبیت اجتماعی کراون و مارلو استفاده شد. داده های گردآوری شده به دو روش آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند که در قسمت آمار توصیفی از میانگین و انحراف استاندارد و در قسمت آمار استنباطی از رگرسیون سلسله مراتبی جهت پاسخگویی به فرضیات پژوهش استفاده شد. نتایج نشان داد که بین همدلی شناختی Beta= - ۰/۱۵ ، همدلی عاطفی Beta= -۰/۱۷ ، علاقه اجتماعی Beta= -۰/۳۴، و مطلوبیت اجتماعی (Beta= -۰/۳۳ - ) و خودکنترلی(( Beta= -۰/۳۴ ، با قلدری آموزشگاهی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد. همچنین مطلوبیت اجتماعی نقش تعدیل کننده در ارتباط بین همدلی، خودکنترلی و علاقه اجتماعی با قلدری آموزشگاهی

کلیدواژه ها:

قلدری آموزشگاهی ، خودکنترلی ، علاقه اجتماعی ، توانایی همدلی ، مطلوبیت اجتماعی