استفاده از فناوری های واقعیت افزوده و مجازی در تدریس علوم و تاثیر آن بر انگیزه یادگیری

پیشرفت فناوری های نوین، به ویژه واقعیت افزوده و واقعیت مجازی، تحولی چشمگیر در روش های تدریس ایجاد کرده است. روش های سنتی تدریس علوم، علی رغم کارایی نسبی، چالش هایی همچون کاهش انگیزه یادگیری، دشواری درک مفاهیم انتزاعی و عدم تعامل موثر دانش آموزان با محتوای آموزشی دارند. فناوری های AR و VR با ایجاد محیط های یادگیری تعاملی و تجربی، شبیه سازی پدیده های علمی و فراهم سازی فضای آموزشی شخصی سازی شده، امکان یادگیری موثرتر را فراهم می کنند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر این فناوری ها بر انگیزه یادگیری دانش آموزان در درس علوم است.نتایج این مطالعه نشان می دهد که استفاده از فناوری های AR و VR باعث افزایش مشارکت فعال، بهبود درک مفاهیم علمی و کاهش اضطراب یادگیری می شود. از سوی دیگر، چالش هایی همچون هزینه های بالا، نیاز به آموزش معلمان و محدودیت های زیرساختی از موانع اصلی گسترش این فناوری ها در مدارس هستند. برای رفع این چالش ها، پیشنهاد می شود که دوره های آموزشی ویژه معلمان، سرمایه گذاری در زیرساخت های فناوری و توسعه نرم افزارهای بومی در دستور کار سیاست گذاران آموزشی قرار گیرد. علاوه بر این، تحقیقات آتی می توانند با بررسی تاثیرات بلندمدت AR و VR بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان و انجام مطالعات تطبیقی بین المللی، به بهینه سازی کاربرد این فناوری ها در آموزش کمک کنند.

کلیدواژه ها:

واقعیت مجازی ، واقعیت افزوده ، انگیزه یادگیری ، آموزش علوم ، فناوری های آموزشی