جبران خسارت ناشی از تولید و عرضه ی لوازم آرایشی ناسالم

استفاده از لوازم آرایشی معیوب منحصرا منجر به خسارت مالی نمی گردد، بلکه می تواند متضمن خسارات غیرمالی خسارات بدنی و خسارات معنوی بشود که اهمیت جبران آن ها به مراتب بیشتر از جبران خسارات مالی است. ازاین رو به نظر می رسد با توجه به موانعی که از جهت اثبات تقصیر تولیدکننده و نیز سایر افراد دخیل در زنجیره تولید و عرضه کالا برای مصرف کننده وجود دارد، باید به مبانی نظری مسئولیت تمسک جست. در این رابطه نحوه جبران خسارات وارده به مصرف کنندگان لوازم آرایشی و نیز سایر اشخاص و همچنین مبنای مسئولیت مدنی تولید لوازم آرایشی معیوب و حدود و میزان مسئولیت آنان در قبال خسارات وارده، اهمیت ویژه ای دارد. در جبران خسارت ناشی از تولید لوازم آرایشی معیوب، فرد متضرر می تواند به مسئولیت مدنی قراردادی و قهری استناد نماید. به نظر می رسد که مناسب ترین مبنا برای مسئولیت مدنی تولیدکنندگان لوازم آرایشی معیوب در زمینه خساراتی که به مصرف کننده و اشخاص دیگر وارد می شود، مسئولیت محض بجای مسئولیت مبتنی بر تقصیر می باشد. مصرف کننده برحسب مورد می تواند به هر یک از تولید یا عرضه کنندگان لوازم آرایشی معیوب رجوع کند. لکن مسئول نهائی در قبال خسارات ناشی از عیب لوازم آرایشی، تولیدکننده می باشد که سود اصلی را می برد و برای حمایت بیشتر از مصرف کننده لازم است، قانون گذار شروط عدم ایجاد یا محدودکننده مسئولیت را که از سوی تولیدکننده یا عرضه کننده اعلام می گردد، بی اعتبار اعلام نماید. تولیدکنندگان لوازم آرایشی معیوب مکلف به جبران کلیه خسارات وارده به افراد می باشند.

کلیدواژه ها:

مسئولیت مدنی ، لوازم آرایشی ، عیب ، تولیدکننده ، تقصیر ، مسئولیت محض