تاثیر اختلالات رفتاری مدیرعامل بر شفافیت گزارشگری مالی

هدف این پژوهش، تعیین تاثیر اختلالات رفتاری مدیرعامل بر شفافیت گزارشگری مالی می باشد. پژوهش پیش رو از لحاظ هدف کاربردی و از بعد روش شناسی از نوع علی پس از وقوع می باشد. جامعه آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران هستند که با روش نمونه گیری حذف سیستماتیک ۱۲۸ شرکت در نمونه ی آماری این پژوهش قرار گرفته اند. دوره زمانی پژوهش سال های ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۱ است. برای آزمون فرضیه های پژوهش از تجزیه و تحلیل رگرسیون بهره گیری شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین خودشیفتگی مدیرعامل با شفافیت گزارشگری مالی ارتباط معناداری وجود ندارد. ولی، بین فرااعتمادی مدیرعامل (سرمایه گذاری بیش از حد) با شفافیت گزارشگری مالی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد. همچنین، بین کوته بینی مدیرعامل با شفافیت گزارشگری مالی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد.ولی، بین فرااعتمادی مدیرعامل (سرمایه گذاری بیش از حد) با شفافیت گزارشگری مالی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد. همچنین، بین کوته بینی مدیرعامل با شفافیت گزارشگری مالی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خودشیفتگی مدیرعامل ، فرااعتمادی مدیرعامل ، کوته بینی مدیرعامل ، شفافیت گزارشگری مالی