تاثیر آموزش مبتنی بر قصه گویی در یادگیری مفاهیم اخلاقی در مقطع ابتدایی

پژوهش حاضر به بررسی نقش قصه در افزایش یادگیری دانش آموزان دوره ی ابتدایی پرداخته است. در این مقاله مبانی نظری قصه گویی وچگونگی تاثیر آن در آموزش و پرورش دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته است. این مقاله از نوع مروری – تحلیلی میباشد و اطلاعات موجود در آن از منابع کتابخانه ای و اینترنتی استخراج شده است. با توجه به این مقاله در قصه ها کودکان این امکان را پیدا میکنند که خصلت های خوب یا بد شخصیت های داستانی را تجزیه و تحلیل کنند. خصلت قصه هایی که در این حول محورها بیان میشوند، غالبا بیگناهی و بدی، زیبایی و زشتی، تلاش و تنبلی، جسارت و بزدلی، وفاداری و بیوفایی کوچکی و بزرگی، شادی و غم، نادانی و باهوشی و بسیاری دیگر از این صفات و خصلت های متقابل است. افسانه ها به همین سبب تضادهای این جهان را بیان میکنند. از سوی دیگر دنیای افسانه ها پذیرفتنی تر برای کودکان و کمتر ترسناک است. افسانه های دنیای سیاه و سفید با علایم و نشانه های ملموس موجود در آن برای کودکان قابل فهمتر است تا برخی اخبار رسانه های امروزی. در عصر حاضر باید به کودک این امکان و فرصت را داد که بتواند خود را در این دنیای پیچیده بیابد و احساسات خود را بروز دهد. برای این کار او نیاز به انگیزههایی دارد که در دنیای درونی و بیرونی بتواند نظمی را ایجاد نماید . نوعی تربیت اخلاقی که مزایای رفتار اخلاقی را برای او قریب به ذهن نماید. که البته در این بیان و رفتار اخلاقی نباید بر اساس مفاهیم ذهنی اخلاقی عنوان شود. بلکه باید موضوع برای او ملموس گردد که این حس قابل لمس تنها در افسانه ها ممکن میگردد. قصه گویی هنری بسیار دوستداشتنی و ماهرانه است که به تخیل زیاد نیاز دارد.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، یادگیری ، عملکرد تحصیلی ، قصه گویی ، نمایش خلاق