بررسی فقهی سیاست های آموزشی دانشگاه فرهنگیان در راستای عدالت آموزشی

عدالت آموزشی یکی از اصول بنیادین در نظام های آموزشی است که در فقه اسلامی نیز بر آن تاکید شده است. دانشگاه فرهنگیان، به عنوان نهادی مسئول تربیت معلمان، نقش مهمی در تحقق عدالت آموزشی ایفا می کند. این پژوهش با رویکرد فقهی به بررسی سیاست های آموزشی این دانشگاه می پردازد و به ارزیابی تطابق این سیاست ها با اصول عدالت در فقه اسلامی می پردازد. مبانی فقهی عدالت آموزشی شامل دسترسی برابر به آموزش، توزیع عادلانه منابع، و توجه به نیازهای مناطق محروم است.در این پژوهش، سیاست های مرتبط با پذیرش دانشجو، توزیع معلمان، و طراحی برنامه های درسی از منظر فقهی مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد که برخی سیاست های دانشگاه فرهنگیان، مانند الزام به خدمت در مناطق محروم و تلاش برای توزیع متوازن امکانات، با اصول فقهی همخوانی دارند؛ اما چالش هایی مانند تمرکز امکانات در مناطق شهری و کمبود حمایت از دانشجویان مناطق محروم همچنان وجود دارد. در پایان، راهکارهایی نظیر توزیع عادلانه تر منابع، تقویت تربیت معلمان بومی، و تطبیق بیشتر سیاست های آموزشی با نیازهای فرهنگی و بومی مناطق مختلف پیشنهاد شده است. این اقدامات می توانند در راستای تحقق عدالت آموزشی و انطباق بیشتر سیاست ها با اصول فقهی موثر باشند.

کلیدواژه ها:

دانشگاه فرهنگیان ، عدالت ، سیاست ، آموزشی