بررسی موانع ساختاری و محتوایی در فرآیند تدریس زمین شناسی در مدارس ایران و ارائه راهکارهایی برای ارتقای کیفیت آموزشی

در این مقاله، موانع ساختاری و محتوایی در فرآیند تدریس زمین شناسی در مدارس ایران بررسی شده و راهکارهایی برای ارتقای کیفیت آموزشی این علم ارائه گردیده است. موانع ساختاری شامل کمبود معلمان متخصص، نبود امکانات آزمایشگاهی و میدانی، و سیاست گذاری ناکافی در برنامه ریزی درسی می باشد. موانع محتوایی نیز شامل سطح پایین جذابیت محتوای کتاب های درسی، تمرکز بر حفظیات به جای آموزش مفهومی، و عدم ارتباط محتوا با مسائل زیست محیطی و بومی است. پیامدهای این وضعیت شامل کاهش علاقه دانش آموزان به علوم زمین، کاهش گرایش به تحصیل در رشته های مرتبط در دانشگاه ها، و ناآگاهی عمومی از مخاطرات طبیعی و منابع معدنی می باشد. برای ارتقای کیفیت آموزش زمین شناسی، راهکارهایی همچون بازنگری در برنامه درسی و تخصیص واحدهای مستقل برای زمین شناسی، تربیت و جذب معلمان متخصص، تولید محتوای آموزشی چندرسانه ای و به روز، ایجاد همکاری بین مدارس، دانشگاه ها و سازمان زمین شناسی کشور، برگزاری اردوهای علمی و کارگاه های آموزشی میدانی، و بومی سازی مثال ها و تمرکز بر کاربردهای روزمره پیشنهاد شده است. اجرای این راهکارها می تواند به بهبود وضعیت آموزش زمین شناسی و افزایش آگاهی عمومی در برابر مخاطرات طبیعی و بهره برداری بهینه از منابع معدنی کشور منجر شود.

کلیدواژه ها:

آموزش زمین شناسی ، مدارس ایران ، موانع ساختاری ، موانع محتوایی ، راهکارهای آموزشی