تحلیل مطلوبیت شاخص های گردشگری حلال با تاکید بر میهمان نوازی ایرانی - اسلامی

ایران تنها کشور اسلامی است که همه اصولی دینی در آن رعایت می شود و بر اساس قانون اساسی و نظام جمهوری اسلامی و نیز فرهنگ و عرف اسلامی حاکم بر فضای عمومی کشور، متعهد به رعایت اصول، قوانین و ضوابط اسلامی است. با این رویکرد نوشتار حاضر به سهم خود کوشید گردشگری حلال در اقامتگاه های بوم گردی با تاکید بر مهمان نوازی ایرانی- اسلامی را مورد توجه قرار دهد. شکاف ذهنی نوشتار حاضر آغاز راهی است در پاسخ به این مسئله که تحت چه شرایطی و با چه سازوکارهایی گردشگری حلال در ایران با داشتن ظرفیت های غنی، مسئله مند شده است؟ با توجه به ماهیت کاربردی هدف پژوهش، این مطالعه در چارچوب راهبرد قیاسی انجام و نمونه ای متشکل از ۳۸۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیری غیراحتمالی و هدفمند انتخاب گردید. تحلیل داده ها با بهره گیری از نرم افزار آماری spss و تحلیل ماتریس همبستگی و کروسکال والیس انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد شاخص کیفیت فرایند گردشگری با ضریب (۱۶.۶۰۱ =t) و شاخص منابع زیرساختی (۱۵.۸۶۸ =t) از بین شاخص های تحقیق بیشترین امتیاز را کسب کرده و می تواند به عنوان زیربنای کلیدی گردشگری حلال مورد توجه قرار گیرد. در مقابل هوشمندسازی و زمینه تقاضا برای گردشگری حلال ایران منفی بوده و نتوانسته جایگاه خود را در گردشگری حلال بدست آورد. عمق بخشی و تسهیل بخشی آگاهی بر گردشگران و از سویی توجه به اعتقادات و عواطف گردشگران دو پیشران اصلی در منابع زیرساختی هستند که باید مورد برنامه ریزی آینده پژوهان گردشگری حلال باشد، زیرا آینده، درست به همان اندازه گذشته بر زمان حال تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

استاندارد سازی ، گردشگری حلال ، اقامتگاه های بوم گردی ، ارزش های اسلامی- ایرانی