هوش مصنوعی و روش های تدریس تعاملی: تاثیرات بر یادگیری دانش آموزان

هدف از انجام این مقاله بررسی هوش مصنوعی و روش های تدریس تعاملی: تاثیرات بر یادگیری دانش آموزان می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی به نگارش در آمده است. با پیشرفت فناوری و ورود هوش مصنوعی به عرصه آموزش، فرصت های نوینی برای تحول در روش های تدریس و ارتقاء یادگیری دانش آموزان فراهم شده است. در این راستا، تلفیق هوش مصنوعی با روش های تدریس تعاملی می تواند به ایجاد محیط های یادگیری پویا، پاسخ گو و مبتنی بر نیازهای فردی دانش آموزان منجر شود. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر هوش مصنوعی در تقویت روش های تدریس تعاملی و تاثیر آن بر بهبود یادگیری دانش آموزان انجام شده است. نتایج حاکی از آن است که ابزارهای هوشمند می توانند به معلمان در تحلیل دقیق عملکرد یادگیرندگان، ارائه بازخورد فوری و طراحی محتواهای شخصی سازی شده کمک کنند. همچنین، بهره گیری از دستیارهای آموزشی هوش مصنوعی، فضای تعامل و مشارکت فعال را در کلاس ها افزایش داده و موجب ارتقاء سطح یادگیری عمیق در دانش آموزان می گردد. در نهایت، استفاده هدفمند و مسئولانه از هوش مصنوعی در آموزش، مستلزم توسعه زیرساخت ها، آموزش معلمان و طراحی سیاست های آموزشی متناسب است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، تدریس تعاملی ، یادگیری